کتاب هزار خورشید تابان

خالد حسینی با رمان هزار خورشید تابان نشان داده که نه تنها در بازتاباندن زندگی روزمرۀ مردم رنجدیدۀ افغانستان توانایی بی‌نظیر دارد؛ بلکه راوی امین و چیره‌دستی در روایت تاریخ‌ این سرزمین است. شخصیت‌های رمان چنان ملموسند که خواننده در طول مطالعه‌اش خود را به‌جای هر یک از شخصیت‌های آن می‌گذارد.

در پردازش داستان و شخصیت‌ها و اتفاق‌هایی که در آن رخ می‌دهد، به‌هیچ‌وجه اغراق نشده و هرکس می‌تواند آن را باور کرده و برایش جنبۀ حقیقی قایل شود. دو شخصیت اصلی رمان، هر دو زنانی هستند که مورد ستم‌های بی‌شماری قرار گرفته‌اند و هر دو تنها از سر ناامیدی تن به سرنوشتی عذاب‌آور داده‌اند. خواننده در این رمان عشق و نفرت را در کنار هم می‌بیند. هم‌چنین گویی تاریخ پرآشوب این سرزمین را که مدام در میان زورگویان خودی و بیگانه دست‌به‌دست می‌شود، تجربه می‌کند …

این کتاب که داستانی را در فاصله زمانی ۵۰ ساله (از ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۳) روایت می‌کند، داستان دو زن افغان به نام‌های مریم و لیلاست که با وجود اختلاف بسیار زیاد، دست سرنوشت آنها را برای مدتی همخانه می‌کند.

نام این کتاب به گفته نویسنده از شعر صائب تبریزی با مطلع:

خوشا عشرت‌سرای کابل و دامان کهسارش

که ناخن بر رگ گل می‌زند مژگان هرخارش

گرفته شده‌استکه در بیتی از آن می‌گوید:

حساب مه جبینان لب بامش که می‌داند؟

دو صد خورشیدرو افتاده در هر پای دیوارش