کتاب سه قطره خون

«ديروز بود كه اطاقم را جدا كردند، آيا همان‌طورى كه ناظم وعده داد من حالا بكلى معالجه شده‌ام و هفته ديگر آزاد خواهم شد؟ آيا ناخوش بوده‌ام؟ يك‌سال است، در تمام اين مدت هرچه التماس مى‌كردم كاغذ و قلم مى‌خواستم به من نمى‌دادند. هميشه پيش خودم گمان مى‌كردم هر ساعتى كه قلم و كاغذ به دستم بيفتد چقدر چيزها كه خواهم نوشت… ولى ديروز بدون اينكه خواسته باشم كاغذ و قلم را برايم آوردند. چيزى كه آنقدر آرزو مى‌كردم، چيزى كه آنقدر انتظارش را داشتم…! اما چه فايده ــ از ديروز تا حالا هرچه فكر مى‌كنم چيزى ندارم كه بنويسم. مثل اينست كه كسى دست مرا مى‌گيرد يا بازويم بى‌حس مى‌شود. حالا كه دقت مى‌كنم مابين خط‌هاى درهم و برهمى كه روى كاغذ كشيده‌ام تنها چيزى كه خوانده مى‌شود اينست: «سه قطره خون.»

صادق هدایت (۲۸ بهمن ۱۲۸۱ – ۱۹ فروردین ۱۳۳۰) نویسنده، مترجم و روشنفکر ایرانی بود. او را همراهِ محمدعلی جمال‌زاده، بزرگ علوی و صادق چوبک یکی از پدران داستان‌نویسی نوین ایرانی می‌دانند.

هدایت از پیشگامان داستان‌نویسی نوین ایران و نیز روشنفکری برجسته بود. بسیاری از پژوهشگران، رمانِ بوف کور او را مشهورترین و درخشان‌ترین اثر ادبیات داستانی معاصر ایران دانسته‌اند. هرچند آوازهٔ هدایت در داستان‌نویسی است، امّا آثاری از متون کهن ایرانی مانند زند وهمن یسن و نیز از نویسندگانی مانندِ آنتون چخوف و فرانتس کافکا و آرتور شنیتسلر و ژان پل سارتر را نیز ترجمه کرده است. او همچنین نخستین فرد ایرانی است که متونی از زبان پارسی میانه (پهلوی) به فارسی امروزی ترجمه کرده است.

حجم آثار و مقالات نوشته‌شده دربارهٔ نوشته‌ها، زندگی و خودکشی صادق هدایت گواهِ تأثیر ژرف او بر جریان روشنفکری ایران است. شمار بسیاری از سخنوران ایرانی نسل‌های بعدی، از غلامحسین ساعدی و هوشنگ گلشیری و بهرام بیضایی تا رضا قاسمی و عباس معروفی و دیگران، هر یک به‌نوعی کم‌تر یا بیشتر از کار و زندگی هدایت تأثیر پذیرفته و درباره‌اش سخن گفته‌اند.

صادق هدایت در ۱۹ فروردین ۱۳۳۰ در پاریس در ۴۸ سالگی خودکشی کرد و چند روز بعد در قطعهٔ ۸۵ گورستان پر-لاشز به خاک سپرده شد.

جایزهٔ ادبی صادق هدایت که توسط بنیاد صادق هدایت برگزار می‌شود سالانه تندیس هدایت را برای داستان برتر به یک اثر داستانی کوتاه و به زبان فارسی اعطا می‌کند.