اسم من «کاما-لا» تلفظ میشود. تلفظش با کاما شروع می شود، مثل همان علامت نوشتاری. معنایش «نیلوفر آبی» است که در فرهنگ هند نمادی بسیار پراهمیت و ارزشمند است.
نیلوفر آبی زیر آب رشد می کند، گُلش تا بالای سطح آب می آید اما ریشه هایش محکم در رودخانهی زیر پایش گره میخورند. دوست دارم بدانید این کتاب چقدر برای من جنبهی شخصی دارد. این کتاب داستان خانوادهی من است. داستان کودکیام. داستان زندگیای که از کودکی تا به امروز برای خود ساختم.
چالشی که هر روز برای خودم قرار میدهم این است که بخشی از راهحل باشم و برای نبردهای پیش رو جنگجویی پرانرژی. وقتی زمان بالا زدن آستینهامان میرسد، دستهامان را بالا نبریم؛ نه حالا، نه فردا، نه هیچوقت.
سالها بعد، بچهها و نوههامان سرشان را بالا میگیرند و چشم در چشم ما میشوند و از ما میپرسند وقتی که اوضاع آشفته بود، ما کجا بودیم؟ از ما میپرسند آن زمان چگونه بود؟ نمیخواهم فقط به آنها بگوییم چه حسی داشتیم، میخواهم به آنها بگوییم چهکار کردیم.
- از متن کتاب ۔