تفکر در تاریکی به وجود کتابهایی که در زمینۀ شرح نظریۀ فیلم منتشر شدهاند، آگاه است و دانسته با آنها وارد گفتوگو میشود و راهی را میرود که پیشتر کتاب دیگری نرفته. روش خلاقانهاش چنین است؛ بیستویک متفکر امروز حوزۀ مطالعات سینمایی دربارۀ بیستویک متفکر بلندمقام در تاریخ، نظریۀ فیلم فصلی را قلمی کردهاند که در آن ابتدا رئوس اصلی نظریۀ فیلم متفکر مدنظر را شرح دادهاند و بعد آنچه را پیش کشیدهاند، روی دو فیلم که یکی کلاسیک است و دیگری متعلق به حدوداً بیست سال پیش از انتشار کتاب، پیاده کردهاند. همین وجه عملی و تمرینی تفکر در تاریکی است که نظریهها و ایدههای نظریهپردازان را در خلاً و انتزاع رها نمیکند و به آنها جسمیت میبخشد و نشان میدهد که چطور میتوان به فیلمهای دیگری نیز به همین سیاق نظریه اندیشید و پتانسیلهای نهفتۀ آنها را فرهنگ فیلم آزاد کرد و دیگرگون فهمیدشان.