آرزوهای بزرگ، مشهورترين اثر چارلز ديکنز است که میتوان آن را سرآمد آثار او دانست. ديکنز در ترسيم زندگي مردم تهيدست و ستمديده جامعۀ خود چنان توانايی از خود نشان میدهد که تودۀ مردم انگلستان مفتون او میشوند و در زمان حياتش محبوبيتی فوقالعاده مییابد.
آرزوهای بزرگ داستان زندگی جوانی است به نام پيپ که از زبان خودش روايت میشود. ديکنز در نگارش اين داستان از شيوۀ اول شخص استفاده میکند که اکثر نويسندگان همين شيوه را در آثار خود به کار میبردند. هر چند شيوۀ اول شخص در مقايسه با سوم شخص سادهترين نوع نگارش است، اما دیکنز اين روش داستانگويی را به زيبايی به کار میگيرد. آرزوهای بزرگ در طی ساليان بارها به زبان فارسی ترجمه شده است و ترجمۀ چندبارۀ آن از ارزش آن ترجمهها نخواهد کاست. ترجمهای که توسط ندا ترابی(لکا) از این اثر صورت گرفته است، تفاوت عمدهاي با دیگر نسخهها دارد. اين بار داستان نه از زبان پيپ بلکه از زبان نويسنده (روايت سوم شخص) آورده میشود.
شايد انتشار اين داستان با شيوۀ سوم شخص الهام گرفته از سفرهای ديکنز باشد که در تالارهای عمومي داستان پيپ را برای مردم میخواند و آنها را در انتظارات و آرزوهای بزرگ پيپ به دنبال خود میکشاند.