کتاب کارستان سخن (درهم تنیدگی تخیل و واقعیت در شاهنامه)

کتاب کارستان سخن درآمدی است برای درک جهان متن شاهنامه و کارکردهای آن، بدین مقصود که با عبور از دوگانۀ تاریخ- ادبیات، که در تفسیر متن غالب بوده، طرحی تازه برای رویارویی با “سخن” فردوسی به دست دهد. نویسنده در فصل اول با رویکردی هرمنوتیکی کوشیده نسبت متن را با تاریخ و ادبیات یا، به طور کلی‌تر، واقعیت و تخیل روشن کند و نشان دهد که امر تخیلی -ادبی امری غیرواقعی نیست و از این رو ” روایت ادبی” شاهنامه راهی به حقیقت دارد.

در فصل دوم با تکیه بر همین رویکرد و تجزیه و تحلیل متن شاهنامه و شاکلۀ روایی و استعاری آن به بررسی شیوۀ روایت (بازسازی خیالی) گذشته در شاهنامه پرداخته شده و اهمیت شناختی-اخلاقی آن تشریح شده است.