دومین دفتر این مجموعه به آثاری از نویسندگان کشورهای رومانی، لهستان، مجارستان و یوگسلاوی، دارای مردمانی از نژادهای متفاوت و روحیههای گوناگون، ولی سرنوشتهای کموبیش یکسان و همانند دیگر کشورهای اروپای شرقی ، اختصاص یافته است. همه گرفتار قیدهای همسایگان مقتدر، (اتریش-مجار، روسیه، عثمانی) کمتر زمانی از آرامش برخوردار بودهاند. رومانی پیوسته تحت سلطه همسایهای قرار میگیرد. تقسیمهای چندگانه لهستان بر همه شناخته شده است. مجارستان دیرزمانی جزء جدایی ناپذیر اتریش مقتدر است. یوگسلاوی پس از جنگ جهانی اول از ترکیب اجباری پارههایی نامتجانس پدید میآید و سرانجام به همان پاره تقسیم میشود. داستانهای نویسندگان این خطهها نیز با شرایط اجتماعی-سیاسی دیار خود بیگانه نیستند و چه از دورانهای گذشته و چه از دوران معاصر حکایتها دارند…
قاسم صنعوی در ۴ آذر ۱۳۱۶ در مشهد زاده شد. در ۱۳۴۰، در رشتهٔ زبان و
ادبیات فرانسه از دانشکدهٔ ادبیات
دانشگاه فردوسی مشهد به کسب
لیسانس نایل آمد. سپس در
دانشگاه تهران در رشتهٔ
حقوق قضایی لیسانس گرفت. او به رغم اشتغال در
دادگستری، از رشتهٔ حقوق دل برکند و به کارهای
فرهنگی روی آورد؛ از جمله سرپرست کتابخانهٔ وزارت دادگستری، کارشناس روابط فرهنگی، معاون ادارهٔ کل رایزنیها و نمایندگیهای فرهنگی در خارج، مدیرکل همکاریهای فرهنگی و هنری و مدیرکل روابط بینالملل
وزارت فرهنگ و هنر. صنعوی چند سال نیز سردبیر مجلهٔ سخن و مدیر مسئول ماهنامهٔ رودکی (نشریهٔ فرهنگی و هنری وزارت فرهنگ و هنر) بود.
در شهریور ۱۳۵۸، پس از
بازنشستگی، از
تهران به مشهد بازگشت و آثاری از
زبان فرانسه از جمله کتاب خاطرات و
جنس دوم از
سیمون دو بوار، نویسندهٔ
فمنیست فرانسه ترجمه نمود. از جمله جوایز او جایزه ترجمه برگزیده
ادبیات نمایشی برای ترجمه «نیکومد» اثر
پیر کورنی است.