کتاب پوشکین و من (آمدگان)

کتاب پوشکین و من یک خودزندگی‌نامه محسوب می‌شود اما در واقع بیش از آن است. نویسنده در این اثر از ادبیات مهاجرت می‌گوید؛ درباره زندگی مهاجرانی که به سوی آینده‌ای نامعلوم و در جستجوی زندگی شاید بهتر ترک خانه و سرزمین را برگزیدند. این کتاب روایت سرگذشت‌هاست روایتی از سرگذشت دو خانواده یکی از قفقاز و دیگری از اوکراین که پس از انقلاب بلشویکی اکتبر ۱۹۱۷ میلادی چون نخواستند شهروند پرچم سرخ شوروی باشند، سرزمین‌های خود را ترک کردند تا در سرزمینی دیگر، ایران، سر راه یکدیگر قرار بگیرند. آمدگان این روایت پس از سال‌ها زندگی پرفراز و نشیب رفتگانی شدند که قاب هر یک جایی در خاطره حک شده است و... پوشکین، مهاجر زاده‌ای که شاعر بزرگ روسیه شد، در جای جای روایت حضور دارد.
ایلمیرا دادور هنگامی که در ابتدای دهه سی در خانه پدر بزرگش در پشت استانداری شهر رشت به دنیا آمد جشن مهرگان بود. مادر گفت نام کودک «مهرگان» باشد؛ پدر بانوی ایل را ترجیح داد و همان شد. او در تهران بزرگ شد، مدرسه رفت و پس از پایان تحصیلات دانشگاهی در فرانسه به ایران بازگشت و به عنوان استاد ادبیات تطبیقی در دانشگاه تهران مشغول به کار شد.