"نوکر دو ارباب" معروفترین کمدی کارلو گولدونی است که در سال 1745 بر اساس سنت نمایشی کمدیا دلارته نوشته شده است. طبقهی اجتماعی غالب در کمدی «نوکر دو ارباب» بورژوازی است که طبقهی نوظهور قرن هجدهم ایتالیاست. یکی از تمهای نوکر دو ارباب اختلاف میان دو نسل پیر و جوان است. تم دیگری که نویسنده بر آن تأکید میگذارد استقلال رأی زن و حق تصمیمگیری اوست. گولدونی در این نمایشنامه بینشی ادراکی و روشنگرانه دربارهی حقوق زنان دارد. او در نوکر دو ارباب به تجلیل از بورژوازی نوپا میپردازد و قدرت سازگاری و زیرکی کسانی را که میتوانند در چنین جامعهای موفقیت به دست آورند تحسین میکند.