«امشب از خود میسازیم» نهتنها اثری درخشان در تاریخ نمایشنامهنویسی است، بلکه یکی از نمونههای کمنظیر در ادبیات نمایشیست که تئاتر را به عرصهای برای اندیشیدن، تجربهکردن و پرسیدن بدل میکند.
ویلیامز، با وامگیری از بستر اصلی روایت چخوف، شخصیتها و مضامین را با روحی تازه مینوازد و مخاطب امروز را با دغدغههای جاودانهی هنر و هستی، مواجه میسازد. این نمایشنامه، اگرچه وفادار به ساختار کلاسیک اثر مادر است، اما با زبان و لحن خاص ویلیامز، به جلوهای مستقل و منحصر بدل شده است.