(دو نمایشنامه)

این نمایشنامه بیانیه‌­ای نمادین بر وضعیت جامعه­‌ای بود که در آن افراد، به‌­رغم تفاوت­‌ها، یک وطن داشتند و ناچار باید در آن باهم زندگی می­‌کردند...

هدر: زنبوره رتیل رو نیش مى‌زنه و فلجش مى‌کنه. بعد می‌بردش به لونه‌ى خودش. روى بدن رتیل یه تخمى می‌ذاره که بدنش رو سوراخ مى‌کنه و با تغذیه از درون اون رشد مى‌کنه. اما از اعضاى حیاتى دورى مى‌کنه که همچنان زنده بمونه.

ویلسون: فکر می‌کنی تیرانداز ماهری هستی؟ مایک: من یه حرفه‌ای‌م. ویلسون: قلب اینجاست... (اشاره می‌کند.) درست زیر این نشون روی پلیورم. اشتباه نزنی، باشه؟ نمی‌خوام زخمی بشم. می‌خوام بمیرم.

باید خونه رو تمیز کنم. کس دیگه‌ای این کار رو نمی‌کنه. مشاور مالی‌تون برای صبحونه می‌آد. باید یه فکری به حالش بکنم. سلیقه‌‌ی غذایی‌‎ش هر روز عوض می‌شه. یه روز، تخم‌مرغ آب‌پز و نون تست می‌خواد، روز بعد، آب‌پرتقال و تخم‌مرغ نیمرو...

(از سری مقالات دانشنامۀ ایرانیکا)