کریستوفر اینس در این کتاب با بررسی پیشرفت تئاتر آوانگارد از زمان شکلگیری نقطهی آن در سال ۱۸۹۰، بیان میکند که نیروی محرکهی تجربه های تئاتری مدرن، بهصورتی ظاهرا متناقض، مبتنی بر بدویگرایی است.
این کتاب را مردی نوشته است که میخواهد بداند چرا زندگی میکند و چرا میمیرد. او در این کتاب فلسفی و نیز معنوی از نیچه، شکسپیر، دون کیشوت، سانچو پانزا و ... سخن به میان میآورد تا از جاودانگی بگوید...
راوی این داستان یک سگ بینام است که خاطرات گذشتهاش را روایت میکند تا بتواند با روشهایی علمی و منطقی جواب سوالات ابتدایی و سادۀ خودش را درمورد بودن در این دنیا بدهد...