دریاس و جسدها داستانی است از مردمی منتظر، مردمی که اندیشه‎ی قیام را در سر می‌پرورانند اما در عمل دست روی دست گذاشته‌اند.

واقعیت و خیال، تصویری از دنیایی در آستانه‌ فروپاشی خلق می‌کند

مردمان باستان معتقد بودند گربه ها نه روح دارند، چون خودشان با یک روح نمی توانستند در برابر بیماری ها و فجایع طبیعی مقاومت کنند

توی دنیا هیچ شغلی مطمئن‌تر از قاچاق انسان نیست تا وقتی که آدما مثل حالا غمگین باشن، ‌مدام به فکر فرار از خاک خودشون می‌افتن.

من برای خودم زنده ام یا تو؟

غروب پروانه لبریز است از فضاهای جادویی ناب و زبان شاعرانه بسیار بکر که نقطه عطفی است در ادبیات کرد....

«ژنرال باید مرده باشد

(شعر کردی)