"علیه تفسیر"، به عنوان کتابی که در نوع خود شأنی کلاسیک پیدا کرده، در واقع مجموعه‌‌ای از نقدها و تحلیل‌‌هایی است که در فاصله‌ی سال‌‌های 65-1962 به نگارش درآورده‌است. در مقالات این کتاب در مورد بسیاری از چهره‌‌ها و تحولات مهم ادبیات، هنر، و تفکر قرن بیستم و به ویژه دهه‌‌های پنجاه و شصت میلادی بحث می‌شود...

"ایدئولوژی، اخلاق، سیاست" اثری بنیادین در فلسفه هرمنوتیک است که نشان می‌دهد چگونه تفسیر از سطح تحلیل زبانی فراتر رفته و در شکل‌دهی به کنش انسانی موثر واقع می‌شود. ریکور با پیوند دادن نظریه انتزاعی به کاربردهای عملی، بینش‌های ارزشمندی برای پژوهشگران فلسفه، ادبیات، تاریخ و علوم اجتماعی فراهم می‌کند و میراث خود را به عنوان متفکری که میان تفکر نظری و دنیای واقعی پل می‌زند، تثبیت می‌کند.

سخن گفتن از مرگ خارج از هرگونه چهارچوب مذهبی، هم حرمت مذهبی را به حال تعلیق در می‌آورد و هم حرمت عقل باورانه را.