آنا آخماتووا از معدود شاعران زن دوران خود بود که صدایی مستقل و قدرتمند داشت و عشق را از نگاهی زنانه و فلسفی بازمیگفت.او در دورانی که بسیاری از نویسندگان تسلیم سانسور شدند، با نوشتن اشعاری که روی کاغذهای سوزانده نشدنی ثبت می شد، به مقاومت ادامه داد.اشعارش آینهٔ رنجهای مردم روسیه در جنگها، انقلابها و سرکوبهای سیاسی است.