در فوریهی ۱۹۴۶، کنان به عنوان دیپلمات رتبهی دوم در سفارت آمریکا در مسکو، «تلگرام بلند» معروف خود را به واشنگتن فرستاد که شاید شناخته شدهترین پیام در تاریخ دیپلماسی آمریکا باشد.
گرویس با تأکید بر تولید هیجانات، به جای ارائهی «واقعیات» (یا فقدان این امر)، مطالعهای بهنگام را در زمینهی رسانه آغاز میکند و اعتبار مفروض جهانبینی رسانه را جسورانه زیر سؤال میبرد.
این کتاب قرار است به نوعی مدرسهی نوشتن باشد، در حقیقت یادآوری میکند که زندگی چیزی خاص و معجزهای فوقالعاده است که باید آن را با شگفتی سپری کنیم، بهجای اینکه با تنش و فشار روحی و بیتوجه آن را بهسختی پشت سر بگذاریم.