گیرم مرحله ی تازه ای از نهیلیسم دامن گستر شده باشد، گیرم باروی بارها فروریخته باشد. گیرم حرص و ولع فزون از حد در جوامع بشری وجه غالب رفتار شده باشد.گیرم رشد زشتی های روح و نشانه های تباهی هول آور شده باشد: اما... هنر و ادبیات نمی تواند دستخوش ضد ارزش ها بشود.سهل است که همان زشتی و ولع و ناباوری و تباهی را باید رقم بزند و آنها را به زخ بازیگرانش بکشد:زیرا هنرور این زمانه در معنای حقیقی خودش نیک می داند که بار سنگین گرایش به یافتن چهره ای پذیرفتنی و مقبول برای زندگی همچنان و کماکان جایی جز شانه های بردبار هنر ادبیات نمی شناسد: گیرم مد ابتذال و تباهی چهره ی امید را هم فرو پوشانیده باشد!