شب به پایان می رود، و من به خیام می اندیشم...

من نیامده ام که از وادی نبودن به بود برگردم. تو که می دانی من نام یک پرنده هستم. و پرنده نابود نمی شود، بسمل می شود.

به زنی می اندیشم که چون از درون من می رفت....

این کتاب مجموعه ای از مقالات و مصاحبه های محمود دولت آبادی است که پس از سال ها بالاخره چاپ شد.

دین ایزد جل ذکره که به پای می بود، و مملکت که بر ملک نظام گیرد؛ به قلم می گیرد

ملک پروان. اگر نتوانم خط و خبری از ثری برایش ببرم می میرد. و اگر ملک بمیرد، اگر دق کند نمی دانم من سروکارم به چه روزگاری بیفتد

در اعماق پاریس، در یک خانه‌ی کوچک و پنهان، هدایت در سکوت و تنهایی زندگی می‌کند.

گفتم، همان اول کار گفتن نوشتن داستان کوتاه کار من نیست...

اگر انسان ایمان نداشته باشد ، چه خواهد بود؟ لابد یک لاابالی...