جامعه شناسی بدن، شاخه ای از جامعه شناسی است که به طور خاص به مفهوم بدنمندی به مثابه پدیدهای اجتماعی، موضوعی نمادین، یک بازنمود و عاملی برای تخیل می پردازد.
شهاب الدین عبدالله مروارید از رباعی سرایانی بود که اغلب موضوع های خاصی را در اشعارش لحاظ می کرد و به سبب مهارت در دبیری و برتری و فضیلتی که در این رشته داشت توانست موضوع های مربوط به اصطلاح های دیوانی و مخاطبان را در رباعیات خود بیاورد.
مدرنیتهی بازاندیشانه هنگامه است که در آن انسان مدرن در مسیر مدرنسازی درنگ میکند و به تماشای بیمها و امیدهای پیش رو مینشیند؛ پیروزیها و شکستهای گذشته را پیش چشم میآورد و بازاندیشانه و بازنگرانه راه خود را از سر میگیرد.
براساس گزارش ها ، در اوایل قرن نوزدهم ،ملوانانی که درون رود تیمز می افتادند ، غرق نمی شدند بلکه با تنفس گاز سمی و بدبوی این رودخانه که در حکم فاضلاب لندن بود خفه می شدند