ششمین دفتر از دفترهای هفتگانه‌ دفترهای سالخوردگی به نام روزی که ما سوار قطار شدیم...

شب از جنگل شعله ها می گذشت، حریق خزان بود و تاراج باد.

من یک مهاجرم از شهر کوچک خودم...

برای تنهایی ابدی ما / چه فرقی می کند / که آب دریا / شور باشد یا شیرین / اگر دریا طغیان کند / تنهایی ابدی ما / در لایتناهی گم می شود.

گرچه غم و رنج من درازی دارد عیش و طرب تو سرفرازی دارد بر هر دو مکن تکیه که دوران فلک در پرده هزار گونه بازی دارد