به مثابه نوعی اندیشه برای زمانه معاصر نگریسته...

شب بی‌پایان تاملی است درباب نسبت‌های نظری و تاریخی میان روان‌کاوی و سینما و به ارزیابی شباهت‌ها و تفاوت‌های «سینمای مبتنی بر نماکاوی» و کردار روانکاوانه می‌پردازند.

در این اثر، ذهن و ضمیر انسان‌ها را چنان عمیق و تیزبینانه می‌شکافد که مخاطب ناگزیر از همذات‌پنداری با شخصیت‌ها می‌شود. تکنیک‌های روایی این اثر نیز در هماهنگی کامل با محتوای آن است و این نیز یکی دیگر از ویژگی‌های چشمگیر آن است.

صدائی که منبع اش هرگز دیده نمی شود ، مثل صدای مادر نورمن بیتس در فیلم روانی چگونه می تواند چنین تأثیر پرقدرتی روی بیننده داشته باشد؟

شناختن مهارت بازیگری و رشد دانش بازیگری