در انتهای تاریک و مبهم خیابان مردی در باد داشت می‌رفت. شبحی از هیکل یک مرد که بالای بلند و سیاهش با تاریکی سرد شب در هم آمیخته بود و چون مهی سرد و رقیق در حال فرو مردن بود. مرد نمی‌رفت. نمی‌خواست که برود...

بنفش مایل به لیمویی رمانی است رئالیستی که همچون دیگر آثار داستانی یاسمن خلیلی‌فرد مایه‌هایی روان‌شناسانه دارد.

"آوای باد" بی­طرفانه و به زبانی ساده نوشته شده است و از این جهت که به اتفاقات واقعی می­‌پردازد جذابیت خاصی دارد. این نکته که نویسنده پس از پایان داستان شرح زیبایی از شخصیت­‌ها و سرگذ­شت­شان را ارائه می­‌دهد، بسیار مورد توجه خوانندگان این اثر قرار گرفته است.

برای دورزو بلینت، قتل یک هنر است و او چیره‌دست‌ترین هنرمند شهر است. برای ایزوت، نجات یافتن مخاطره‌آمیز است؛ چیزی که هرگز قطعی نیست.

نویسنده فرض کرده است همه ما در قلعه‌ای از نشناختن امام زمان (عج) گرفتاریم که خاموش و تاریک و خشک است... و بیرون قلعه سرشار از زیبایی و سرسبزی و طراوت یاد و شناخت امام (ع) است. کتاب حاضر، تلاش خواهد کرد از همه دیوار‌ها پنجره‌هایی کوچک بگشاید تا شاید مخاطبان ارجمند کتاب پنجره‌ای را انتخاب کنند و از همان منظره تماشایی آن جمال اعظم الهی را ببینند.

داستان «نوروزی دیگر» جبهه و جنگ را از منظر رزمنده‌ای نوجوان می‌بیند و در یک روز مانده به تحویل سال، روایت می‌کند. فضای بهاری، حال و هوای دیگری به بچه‌های جنگ بخشیده است و همه آماده‌اند که سال نو را در سنگرهایشان جشن بگیرند.