انریکه اندرسون ایمبرت، نویسنده، روزنامه نگار، تاریخ نگار، پژوهشگر، منتقد ادبی و فعال سوسیالیست متولد ۱۲ فوریه ۱۹۱۰ شهر کوردوبا در آرژانتین، از استادان دانشگاه هاروارد، و یکی از نویسنده های شیوه داستان نویسی «میکرو» است.

«خانه‌ شیشه‌ای» با نثری پرکشش و روایتی نفس‌گیر، مرزهای اعتماد، ادراک و حقیقت را به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد که پشت چهره‌های آرام و خانه‌های باشکوه، چه رازهای تاریکی پنهان است.

سه داستان این کتاب با وجود بهره گیری از سبکهای مختلف داستان نویسی جنایی ، همگی در یک مضمون مشترک اند

در این قصه‌ی تاریک آمیخته به طنزی ظریف؛ سونیا چطور باید با مربی رانندگی‌ با آن صدای خشن، با تنهایی، با خواهری که حتی جواب تماس‌هایش را نمی‌دهد و ماساژوری که دم به‌دم به مراقبه‌های وهم‌آلود دعوتش می‌کند به زندگی رونقی بدهد.

فروغ که همه فری صدایش می‌کنند، نمی‌داند چطور با هیجانات و احساساتش کنار بیاید.

«وردهایی برای فراموشی» داستان امری بلک‌وود را روایت می‌کند که در جزیره‌ای به نام سرشا که همیشه مه‌آلود است زندگی می‌کند اما روزهای یکنواخت و گرفته امری بلک‌وود پس از جنایتی ترسناک برای همیشه تغییر می‌کنند؛ لیلی، بهترین دوست امری در شبی مه‌آلود کشته شده و سپس آگوست سالت، معشوق امری به قتل لیلی متهم می‌شود. آگوست مجبور به ترک جزیره به همراه مادرش می‌شود.