در مزرعه ی هکس وود که خیلی هم از لندن دور نیست چیزهای غریبی در حال رخ دادن است.

دمپایی لا انگشتی ابری هم از آن چیزهاست.

خیلی وقت است که با من زندگی میکند از بچگی آن زمان وقتی کسی نبود میآمد بیرون اول خوب همه جا را میگشتیم.

گاهی گذشته نمی رود؛ حتی اگر فراموشش کرده باشی.

من به همراه همسر لهستانیم «اولیویا» در نخستین کنگره نویسندگان ایران که به دعوت انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی در اوایل تیرماه ۱۳۲۵ تشکیل شده بود حضور داشتم.

اگر این کتاب را صرفاً به این دلیل میخوانید که بفهمید قصه چیست کل ماجرا این است من کسی را که....