این رمان یک راوی اول‌شخص دارد. داستان در محیط یک مدرسه می‌گذرد. راوی، دانش‌آموزی است که برای انجام کاری برنامه‌ریزی می‌کند، اما سرانجام راز او فاش می‌شود.

ستاره ها در آسمان می درخشید....

این روش را از اولین مادرم یاد گرفته ام. هر وقت شام کم بود، برایم قصه می گفت زودتر بخوابم و گرسنگی یادم برود...

رئالیسمی که در دل خود علاوه بر روایت فرو افتادن آدم‌ ها، درگیر نمایش هولناک و گاه جبری زندگی دیگران و خُرده‌ شخصیت‌ها نیز هست...

ملک پروان. اگر نتوانم خط و خبری از ثری برایش ببرم می میرد. و اگر ملک بمیرد، اگر دق کند نمی دانم من سروکارم به چه روزگاری بیفتد

نسیم بوی عطر همیشگی اش را می داد، بوی دریا.