استفاده از زبانی روان و لطیف، درونمایهی فلسفی و شخصیتپردازیهای دقیق موجب شد تا این کتاب با استقبال بینظیری از سوی مردم روبرو شود و به سرعت به چاپهای متعدد برسد.
عادت او بود که روی تخت، زیر پتو یا شمد، بهمناسبت فصل، دراز میکشید و چشمهایش را با شال سیاهش میپوشاند و داستانهایش را تقریر میکرد. از قدیم این شیوهی داستانسرایی او بود.