آن همه علایق و سلایق آمده اند و به کناری رفته اند و استاد دکتر یاحقی بر همان مُهر و نشان نخستین،رفته و می رود.با همه همراه شده اما راه خویش رفته و پی مقصود خویش گرفته است.امروز که او “دیهیم هفتاد” بر سردارد،گردکرده عمر خویش را که نشان فارسی و فردوسی دارد،نثار ایران می کند و به آن می بالد.فروغ درخشان این نشان را به اقصای عالم برده و پیوندهای وثیقی میان عاشقان زبان فارسی و فردوسی برقرار ساخته است.