آلن وایزمن در این روایت گسترده توضیح میدهد که چگونه زیرساختهای عظیم ما بدون حضور انسان فرو میریزد و ناپدید میشود. چرا ممکن است برخی از اولین ساختمانهای ما آخرین معماری باقی مانده باشد و چگونه ممکن است مجسمههای پلاستیکی، برنزی و مولکولهای ساختهی دست بشر هدیههای ماندگار ما به جهان باشند.تنها چند روز پس از ناپدید شدن انسانها، سیل در متروهای نیویورک شروع به فرسودن پایه های شهر میکند و شهرهای جهان فرو میریزند و جنگلهای آسفالت جای خود را به جنگلهای واقعی میدهند. وایزمن با تکیه بر تخصص مهندسان، اقلیمشناسان، هنرشناسان، جانورشناسان، پالایشگاههای نفت، زیستشناسان دریایی، اخترفیزیکدانان، رهبران مذهبی از خاخامها گرفته تا دالایی لاما و دیرینهشناسانی که دنیای ماقبل بشری را توصیف میکنند نشان میدهد اگر ما نباشیم، سیارهی زمین چگونه خواهد بود.