کارلو گولدونی با شناختی که از هنر و جامعهی ایتالیای قرن هجدهم داشت همزمان با خلق آثار ماندگار خود به ستیز با معیارهای تکراری و بیثمر قدیمی و برساختن معیارهای جدید پرداخت. دورهی فرهنگی جدید خواستههای کاملاً تازهای را پیش پای هنر تئاتر گذاشته بود و در مسیر چنین تئاتری، کمدیا دل آرتهی فرتوت، مسخ شده و بیمحتوا قرار گرفته بود که فقط به سرگرم کردن تماشاگران میپرداخت. لازم بود این تئاتر را برانداخت.گولدونی اصلاحاتش را بسیار عاقلانه و محتاطانه آغاز کرد. او ابتدا به فراگیری کمدیا دل آرته پرداخت و به تدریج کیفیتی بیگانه را وارد آن کرد.کمدیا دل آرته ناگهان خود را در سیطرهی نظام جدید تئاتری یافت و به سادگی در آن ذوب شد. پیروزی با اصلاحات گولدونی بود و نظامی که او ساخته بود بدنهی کمدی ملی ایتالیا را شکل داد. کمدی «دعواهای کیوتزا» نمونهی شاخصی از آثار گولدونی در این دوره است.