کتاب "در باب حکمت زندگی" اثری نوشتهی آرتور شوپنهاور است که اولین بار در سال 1851 انتشار یافت. شوپنهاور، یکی از برترین فیلسوفان قرن نوزدهم عقیده داشت که کارهای انسان نه از منطق بلکه از اراده یا میل کور و غیر منطقی آدمی به بقا، ناشی میشوند. این مجموعهی جذاب از جملات ژرف شوپنهاور دربارهی مذهب، اخلاقیات، سیاست، زنان و بسیاری از موضوعات دیگر به طور کلی به حکمت زندگی میپردازد و درسهای آموزندهای به مخاطبین میدهد. این فیلسوف بزرگ، انسانیت را محصور در کشاکشی میان خوبی و بدی به تصویر میکشد و بر آزادی کامل انسان در جهانی تأکید میکند که در آن هنر اخلاق و خودآگاهی تنها راه نجات به حساب میآیند. این نگرش مبتکرانه، تأثیر چشمگیری بر فلسفه و هنر گذاشت و الهامبخش پارهای از اندیشههای نیچه و ویتگنشتاین شد.