غفاری در این مقالات به تحلیل انواع مخاطب در سینما میپردازد و از رسالتی که فیلمساز در قبال تماشاچی بر عهده دارد سخن میگوید. وی به مقایسهی سینمای ارزشمندی که مردم را متفکر بار میآورد با سینمایی که تماشاچی را تنبل میکند؛ میپردازد.
این کتاب بر سر آن است که تحلیلی از معرفی و گسترش سینما، همچون یک نهاد فراغتی، صنعت فرهنگی و هنر ملی، در جامعه و فرهنگ ایران ارائه کند. نخستین مکان نمایش فیلم برای عموم در تهران در 1283 (1904) دو سال پیش از صدور فرمان مشروطیت افتتاح شد...