این کتاب به منظور بررسی سینما در جایی خارج از کادر معمول که عموما تماشاگران به مشاهده آن مینشینند نگارش شده و تمرکز خود را بر دو مقوله مهم و فضایی متفاوت در این عرصه یعنی “نگاه و صدا” و جایگاه و مرتبهای که به خود اختصاص دادهاند، معطوف کرده است.
کتاب پیش رو به بازخوانی روابط چندسویه سینما و شهر و مدرنیته در ایران از سالهای 1332 تا 1357 میپردازد و از دریچه فیلمهای سینمایی نگاهی به فضای شهری کشور در دوران پیش از انقلاب میاندازد.
از زمان پیدایش هنر نمایش و اجرای اولین تئاترها در یونانباستان تا به امروز، این رشتهی هنری با تغییر فراوانی روبهرو شده و علیرغم حفظ هستهی اصلی آن، تحولات زیادی را پشتسر گذاشته است.