محکومی که در انتظار اعدام به سر می‌برد...

در چهاردهم ماه مه ۱۸۵۹، ویکتور هوگو در نامه‌‏ای به پسرش شارل می‌‏نویسد: «برای نگارش کتاب جدیدم (کارگران دریا) می‌‏خواهم به جزیرۀ سِرک بروم.»

ماه مارس بود. هشت روز می‌شد که بی‌وقفه باران می‌بارید. وسط ظهر باید چراغ روشن می‌کردند و از ساعت سه، شب شروع می‌شد.

در هر داستان کتاب، عشق همچون زندگی موضوع اساسی است...

تا آن هنگام که رسوم و قوانین موجب یک عذاب اجتماعی باشند، که تصنعأ دوزخ‌هایی در قلب تمدن پدیدآورد و مقدرات الهی را با نحوست بشری مکدّر سازد و...

(داستان‌های فرانسه، قرن19 م)