پیش از مهاجرت به استرالیا، سال هادر تهران زندگی می کردم.

سرگروهبان آدم نبود مادر، حرف حالیش نبود.

حضورش خیلی پر رنگ بود، طوری که حتی در شلوغی‌ها گم نمی‌شد

نویسنده قهرمان‌های کتاب‌هایش را از مردهای معمولیِ شیردل بی‌ادعایی انتخاب کرده است که خرمشهر را رها نکردند و ایستادند و جنگیدند.

زن و شوهری مهاجر در قطار رهسپار سفری دراز هستند، زن در انزوای خود خواسته، باگذر از ایستگاه شهرها و مراحل عمر، روابط خویش را باشوهر و دختر، با خانواده و دوستانش در خاطره مرور می کند و به بازش...

خبرهای خوشی نبود