بعضی نویسنده‌ها به‌طرز زجر آوری آدم را می‌خندانند.

در یک‌ قدمی تسلیم مقابل سختی‌ های زندگی، «چرایی» ادامه دادن را جایگزین «چگونگی» آن کنید...

به هیچ‌کس خدمت نمی‌کنم؛ چه برسد به ابرقدرت‌ ها

آیا ماجرای کثیف پنهان در پس باغ‌ وحش‌های انسانی قرن نوزدهم اروپا، به زندگی پسرکی در صد سال بعد دخلی دارد؟

گرچه غم و رنج من درازی دارد عیش و طرب تو سرفرازی دارد بر هر دو مکن تکیه که دوران فلک در پرده هزار گونه بازی دارد

همه ما بالاخره گرفتار رنج می‌شویم...

تازه ورق اولش را بازی کرده بود که چراغی رو صفحه پیش رو چشمک و پیامکی آرامش و سکوت اتاقش را بر هم زد

راوی تمام داستان‌‎های دروغ خود فیشر بود. آخرین داستان دروغش هم این بود که به بازجوها گفت در ساختمانی خرابه در مسکو کلی پول پیدا کرده است. این داستان علامتی بود به مسکو که گرچه دستگیر شده، چیزی را فاش نخواهد کرد.