شاید پس از جنگ جهانی دوم، در هیچ دوره‌ای به‌اندازه‌ی امروز بحث از نسبت میان مرزهای وطن و مرزهای انسانیت در کانون توجهات قرار نگرفته باشد...

جنگ کم‌ و بیش میخیل را مستقل بار آورده بود. او می‌ رفت بیرون و با کره، تخم‌مرغ و ژامبون برمیگشت.

وقتی جیره نان به روزی هفتاد و پنج گرم رسید لنین گراد در تاریکی فرو رفت و سرمای مهیب زمستان ۱۹۴۱ شروع شد.

(با جستاری از برونو بتلهایم)

لیسا سی نویسندۀ آمریکایی چینی‌ تبار و سرشناس در کتاب جزیرۀ زنان دریایی به زندگی شماری از زنان غواص کره‌ ای در یکی از جزیره‌های دورافتادۀ این کشور می‌پردازد

روزلا پوستورینو داستان پیش‌مرگ‌هایی را بازگو می‌کند که باید به اهدافِ حکومت وفادار بوده و حتی خود را برای آن فدا کنند.