کتاب جلاد شامل مجموعهای از داستانهای کوتاه نویسندگان سوئدی است. آثار نویسندگانی همچون سلما لاگرلوف، پرلاگر کویست، اولا هانسون، «تور هدبرگ»، «پر هالستروم»، «هنینگ برگر»، «پرنس گیوم»، «دوک سودرمانی»، «پرالوف سوندمن»، «کارلیوناس لوو آلمکویست»، «وتربرگ، ز. ب گوستافسون»، «فلیگار کارلن» و «دانیل فالستروم» در این مجموعه گردآوری شدهاند. منشأ ادبیات داستانی سوئد را باید در روایتهایی شفاهی به نام «ساگا» جست که نشان مکتوبی از خود به جا نگذاشتهاند، اما نقل سینهبهسینهشان ادامه یافته و بر ادبیات داستانی این کشور تأثیر زیادی گذاشته است. ادبیات سوئد در سیر تاریخی خود از مرحلههای مختلفی گذر کرده است؛ قرون وسطا از گرایش به عرفان، سپس خلق آثاری به زبان عامیانه و استفاده برای تبلیغات سیاسی. در قرن ۱۷ میلادی که کشور درگیر جنگهای ۳۰ساله بود، ادبیات ناسیونالیستی و شعر و ترانهٔ عامیانه رواج مییابد. تأثیر ادبیات کشورهای دیگر، بهویژه فرانسه و آلمان در ادبیات قرن ۱۸ سوئد آشکار میشود. رمانتیسم، روشنفکران را به لیبرالیسم میکشاند و آمیختهای از رمانتیسم، لیبرالیسم و رئالیسم پدید میآید. دوران جدید که همراه با پیشرفت اقتصادی و تحولات اجتماعی است، ادبیات کارگری را پدید میآورد. تمامی این رخدادهای سیاسی - اجتماعی در ادبیات سوئد قابل مشاهده است و در آثار نویسندگان سوئدی دیده میشود.
قاسم صنعوی در ۴ آذر ۱۳۱۶ در مشهد زاده شد. در ۱۳۴۰، در رشتهٔ زبان و ادبیات فرانسه از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد به کسب لیسانس نایل آمد. سپس در دانشگاه تهران در رشتهٔ حقوق قضایی لیسانس گرفت. او به رغم اشتغال در دادگستری، از رشتهٔ حقوق دل برکند و به کارهای فرهنگی روی آورد؛ از جمله سرپرست کتابخانهٔ وزارت دادگستری، کارشناس روابط فرهنگی، معاون ادارهٔ کل رایزنیها و نمایندگیهای فرهنگی در خارج، مدیرکل همکاریهای فرهنگی و هنری و مدیرکل روابط بینالملل وزارت فرهنگ و هنر. صنعوی چند سال نیز سردبیر مجلهٔ سخن و مدیر مسئول ماهنامهٔ رودکی (نشریهٔ فرهنگی و هنری وزارت فرهنگ و هنر) بود.
در شهریور ۱۳۵۸، پس از بازنشستگی، از تهران به مشهد بازگشت و آثاری از زبان فرانسه از جمله کتاب خاطرات و جنس دوم از سیمون دو بوار، نویسندهٔ فمنیست فرانسه ترجمه نمود. از جمله جوایز او جایزه ترجمه برگزیده ادبیات نمایشی برای ترجمه «نیکومد» اثر پیر کورنی است.