به رم نزدیک می شدند...

کتاب، متشکل از هفت فصل با عناوین مختلف است.

تک تک آدمها را دوست می داشتم، اما هیچگاه به حضور در جمع آنان اشتیاق چندانی نداشتم. هیچگاه در نظر اول از کسی خوشم نیامده است؛ گمان نمی کنم هرگز در کوپه قطار با کسی که نمی شناختم حرف زده باشم.

جامعه ایران در پیچ تاریخی مهمی قرار دارد و شاید در چند دهه گذشته بخش مهمی از این پیچ را طی کرده باشد

بعد از یک هفته بادهای سهمگین و برف و بوران، قله کوه ها از میان ابرهای تیره رنگی که پایین می آمدند و در افق ناپدید می شدند

من مواد فروش نیستم، نویسنده ام.» «چی باعث شده فکر کنی نویسنده ها موادفروش نیستند؟»

ستیگ داگرمن از زندگی اجتماعی می‌نوشت...

وقتی او اراده می کرد، تمامی ساعتهای دنیا، سه صبح را نشان می داد. لااقل همه در آن زمان چنین اعتقادی داشتند