نادرشاه واپسین کشورگشای بزرگ آسیایی در خراسان تولد یافت و رشد کرد و آن جا را همواره موطن خود می دانست

این نمایشنامه درامی است که در سه پرده روایت می شود

زمانی که نخستین انسان‏ها در نخستین سرزمین‏ها پدیدار شده بودند، چونان انبوهی بی‏گفتار و فرورتبه بودند

کارمل در یک فستیوال محلی مادرش را گم می کند

شاید به نظر رسد دیدگاه‌ها و اندیشه‌های تورن در پیوند با جوامع «پساصنعتی» طرح می‌شود و نمی‌تواند برای جامعهٔ «شبه صنعتی» ایران رهاوردی داشته باشد

کنار در چوبی اتاق زیرشیروانی به دیوار چسبید و گوش هایش را تیز کرد

ما در خون چشم به دنیا می‌گشاییم، در خون زن می‌شویم، در خون وضع حمل می‌کنیم و همین حالا هم خون جاری است.

من برای خودم زنده ام یا تو؟

فرمانده از بالای بام لبخند مغرورانه‌ای می‌زند و می‌گوید: «فردا به پایتخت می‌بریمش، او پیشکشی شایسته برای سرورم کوروش بزرگ است.»