«شهر به خاطر آدمهایش شهر میشود. تهران گرانیگاه جمهور آدمهای مهم و اجتماعات موثر و حوادث تاریخساز معاصر و مرکز ثقل ایران است. تهران پذیرای دوست و دشمن و میزبان همه سلیقهها بوده است. تهران ملیترین شهر ایران است. هنوز نفی بلد از تهران تنبیه و مجازات به حساب میآید، هنرمندان و نویسندگان بزرگ عموماً ساکن تهران بودهاند و حتی ارباب عمایم در قم با تهران در رفتوآمدند.» و اینها همه سرنخهایی از هزاران روایت نوشته نشده و پژوهشهای صورت نگرفته است. این شهر از فرط در کنارمان بودن! نکره است.
شهر به خاطر آدمهایش شهر میشود و آدمها در قصهها و روایتها جاودانه میشوند و حالا روایتهای این کتاب و صدها روایت مثل این قرار است اندکی ما را به تهران نزدیک کند. تهرانی که شهر همه ایرانیان است.