"فصل دو" یک نمایش‌نامه‌ی نیمه اتوبیوگرافیک از سایمون است که در سال ۱۹۷۷ در برادوی به نمایش درآمد و در آنجا بیش از هشتصد بار اجرا شد.

در این کتاب، فرید میرشکار با استفاده از رویکردی تحلیلی، به تشریح مفهوم متادرام می‌پردازد. او در پنج فصل به موضوعاتی چون تاریخچه متادرام در تئاتر غرب و شرق، نشانه‌شناسی در متادرام، نقش ارتباطی متادرام، و ویژگی‌های دراماتیک آن پرداخته است. همچنین، این اثر به بررسی نمایشنامه‌های مهمی مانند «شش شخصیت در جست‌وجوی نویسنده» و «راه فرمان پس‌فرمان از میان تاریکی» می‌پردازد تا کاربردهای عملی متادرام را نشان دهد.

اگرچه شهرت لوین عمدتاً مربوط به آثار دلهره‌‏آور و معمایی‏‌اش است، کارنامۀ او چند نمایشنامۀ کمدی و موزیکال را نیز دربرمی‌گیرد که کتاب حاضر هم یکی از آن‌هاست....

علی زندانی‌ای سیاسی است که به دلایلی نامعلوم در حبس انفرادی به سر می‌برد و در زندان از طریق تلفن با معلم آوازی آشنا شده و عاشق او می‌شود. در طراحی صحنه این نمایش تنها از یک چهارپایه و مربعی روی زمین که بازیگر در آن اجرا می‌کرد استفاده شده است...

"ساس و مایاکوفسکی شاعر" اثری است تخیلی و هجوآمیز که موضوع آن مبارزه با بازمانده‌های ذهنیت خرده بورژوایی در تمام شکل‌های آن است. مایا کوفسکی در این نمایش‌نامه نوکیسه‌های پس از سیاست نوین اقتصادی در اتحاد شوروی را ریشخند می‌کند....

آه،‌ ای سرزمین بی‌نوایم، چه دردهای جانکاهی را باید که تاب آورم! من چرا مادر شدم؟ چرا دردی به دردهایم افزودم؟.... من هکتورم را سلاخی‌شده دیده‌ام که تنش را پی یکی گردونه بر زمین می‌کشیدند. تروا را دیده‌ام که در آتش می‌سوخت! و مرا از گیسوانم تا کشتی‌های یونانی بر زمین کشیدند تا یکی برده شوم!