کتاب بوستان سعدی

بوستان سعدی یکی از آثار مهم و ماندگار ادبیات فارسی است که در سال ۶۵۵ هجری قمری توسط سعدی شیرازی سروده شد. این کتاب منظوم در قالب مثنوی نوشته شده و شامل ده باب (بخش) است که هر کدام به موضوعی اخلاقی، تربیتی، دینی یا اجتماعی اختصاص دارد. موضوعات این ده باب عبارت‌اند از: ۱. عدل و تدبیر و رای ۲. احسان ۳. عشق و مستی ۴. تواضع ۵. رضا ۶. قناعت ۷. تربیت ۸. شکر بر عافیت ۹. توبه و راه صواب ۱۰. مناجات و ختم کتاب سعدی در بوستان با بهره‌گیری از داستان‌های کوتاه، تمثیل‌ها، و حکایت‌هایی از زندگی خودش یا دیگران، مفاهیم عمیقی را در قالبی شاعرانه و روان بیان می‌کند. هدف او از نوشتن بوستان آموزش حکمت عملی و فضیلت‌های اخلاقی به خواننده است. بوستان از نظر زبانی بسیار پخته، از نظر فکری غنی، و از نظر هنری دارای تصاویر زیبا و تمثیل‌های دلنشین است. این اثر، در کنار گلستان، جایگاه سعدی را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان و شاعران ادب فارسی تثبیت کرده است.