کتاب «بلاتکلیف: سفرنامهای در جنگ» نوشتهی منصور ضابطیان روایتی شخصی از سفر نویسنده به سرزمینهایی است که هنوز با آثار جنگ و ناامنی دستبهگریباناند. ضابطیان که پیشتر در سفرنامههایش بیشتر به فرهنگ و زندگی روزمره مردم کشورهای مختلف پرداخته بود، در این کتاب با نگاهی جدیتر و تأملبرانگیز سراغ تجربهی زیستن در سایهی جنگ میرود. عنوان کتاب به نوعی وضعیت میانبودگی را توصیف میکند؛ حالتی میان صلح و خشونت، میان ویرانی و بازسازی و میان امید و ناامیدی.
در بخشهای مختلف کتاب نویسنده از سفرش به کشورهایی مانند عراق، لبنان، سوریه و افغانستان میگوید؛ مکانهایی که جنگ در آنها نه یک حادثه گذشته، بلکه بخشی از زندگی روزمره است. او با مردم عادی گفتوگو میکند، از بازارها، خانهها و خیابانهایی مینویسد که هنوز نشانههای درگیری بر چهرهشان مانده است. در روایتهای او خبری از نگاه نظامی یا تحلیلی نیست؛ تمرکز بر تجربه زیسته انسانهایی است که سعی میکنند در میانهی ویرانی، زندگی را ادامه دهند.