کتاب برهه ویلسونی (تعیین سرنوشت و خاستگاه های بین المللی ملی گرایی ضد استعماری)

دوره یکسال و نیمه پس از پایان جنگ جهانی اول دوره‌ای است که در این کتاب از آن با عنوان «برهه ویلسونی» یاد می‌شود، دوره کوتاهی که طی آن وودرو ویلسون، رئیس جمهور وقت آمریکا این باور را در میان مردم جهان اشاعه داد که قرار است او مدافع نظم جهانی جدیدی باشد که بر حق تعیین سرنوشت ملت‌ها اعم از کوچک و بزرگ استوار گردد امیدی که بسیاری از ملی‌گرایان را برای جلب پشتیبانی او به پاریس گسیل داشت. غافل از آنکه عصری که پایان جنگ نوید آن را می‌داد، نه عصر صلح و همکاری بلکه عصر نزاع بود. نزاعی که یأس و سرخوردگی از ناتوانی ویلسون در شکل‌دهی به آنچه وعده‌اش را داده بود خود یکی از سبب‌های آن به شمار می‌رود. شناسایی خاستگاه‌های بین‌المللی ملی‌گرایی ضد استعماری که در این کتاب از طریق پویایی ایجاد شده توسط اعلامیه چهارده گانه ویلسون به بحث گذاشته شده دعوتی است به بازخوانی و بازنویسی تاریخ ملی گرایی ضداستعماری از طریق به دیده گفتن نقش قدرت‌های نوظهور جهانی یعنی آمریکا و شوروی و همچنین در نظر گرفتن تبعات شکل‌گیری هنجارها و نهادهای بین‌المللی در پدید آمدن این تاریخ.