دوره یکسال و نیمه پس از پایان جنگ جهانی اول دورهای است که در این کتاب از آن با عنوان «برهه ویلسونی» یاد میشود، دوره کوتاهی که طی آن وودرو ویلسون، رئیس جمهور وقت آمریکا این باور را در میان مردم جهان اشاعه داد که قرار است او مدافع نظم جهانی جدیدی باشد که بر حق تعیین سرنوشت ملتها اعم از کوچک و بزرگ استوار گردد امیدی که بسیاری از ملیگرایان را برای جلب پشتیبانی او به پاریس گسیل داشت....
مهمترین وجه مشترک تمامی فرآیندهای استعمارزدایی بدون هیچ تردیدی الزام اساسی ایجاد یک دولت ملت بود؛ و برای درک تفاوتها، باید به دیدگاه یا ایدئولوژی رهبران استقلال رجوع کرد.