کتاب بایگانی ادبی پلیس مخفی

 اما نویسندگان حساب و کتاب خاصی با مقوله زمان دارند، زندگی نویسنده موقعی که بمیرد تمام نمی شود بلکه تا موقعی که آثارش خوانده می شود، ادامه می یابد. از این حیث، بسیاری از نویسندگان شوروی را که در حال حاضر زنده اند باید پیشاپیش مرده فرض کرد؛ بسیار مرده تر از آن نویسندگانی که دهه ها از مرگ فیزیکی شان می گذرد. گرچه احیای این نویسنده قربانیان ناممکن است اما شاید بتوان دوباره آنها را به سخن واداشت. به این فکر می کردم که دستنوشته های آنها احتمالا در کنج خزاین اسناد پلیس مخفی با در گوشه ای از بایگانی های خانوادگی خصوصی، دور از توجهات گزمه های امنیتی، خاک می خورد.