این کتاب رابطهی انسان و ناخودآگاهش را بررسی میکند و بر اهمیتِ رویاها در زندگیِ فرد تأکید میورزد؛ یونگ ایدههای کلیدی و مهمی همچون نماد و رویا و کهنالگوهای برآمده از ناخودآگاه را به مخاطب معرفی میکند و زبانِ ناخودآگاهِ انسان را نماد و سمبول میداند که به واسطهی رویا بر او ظهور میکنند. نماد یا سمبولهای روان، ابژههای شناختهشدهی جهانِ واقعیتند که به چیزی ناشناخته و دور از ذهن اشاره دارند. و رویا ابزاری است برای ابراز ِ ناخودآگاه که به سادگی خود را به انسان نشان نمیدهد.