هشت داستان دلنشین و الهام بخش از لحظات زندگی امام سجاد(ع) براساس روایات مستند به نقل از بزرگان و یاران پیامبر نوشته شده است. در این مجموعه داستانی خاطراتی از دوران کودکی، سیره رفتاری و کرامات امام سجاد (ع) بهمراه با تصاویر ساده و زیبا، برای کودکان و نوجوانان 10 تا 15 ساله در این کتاب چاپ شده است. کتاب«انتهای کوچه مهتاب» جلد ششم از مجموعه هشت بهشت است. هر کتاب از این مجموعه به بیان داستان گونه زندگی چهارده معصوم(ع) پرداخته است.
علی بن حسین بن علی بن ابیطالب (به عربی: علیُّ بنُ اَلْحُسَینِ بْنِ عَلیِّ بْنِ أبیطالِب؛ ۳۸ ه.ق – ۹۴ یا ۹۵ ه.ق) ملقّب و مشهور به سَجّاد و زِیْنُالْعابِدین، چهارمین امام اغلب شیعیان (به جز کیسانیه و برخی از زیدیه) بعد از پدرش حسین، عمویش حسن مجتبی و پدربزرگش علی بن ابیطالب است. بر اساس منابع اسلامی و مورّخان شیعی، او در مدینه بهدنیا آمد و در جوانی پدرش را در صحرای کربلا همراهی میکرد؛ امّا بهدلیل بیماری در نبرد کربلا شرکت نکرد و به همین دلیل از این کشتار جان سالم به در برد.
سجاد پس از کشته شدنِ پدر و خویشانش بههمراه اُسرا به کوفه و سپس دمشق منتقل شد. او در شام و در حضور یزید، خلیفه اموی اجازه پیدا کرد خطابهای ایراد کند که در ضمن آن به معرفی خود و خاندانش و ذکر مصائبی که در کربلا بر آنها رفته بود، پرداخت. سجاد سپس اجازه پیدا کرد به مدینه برگردد. او در مدینه انزوا اختیار کرده با عدهٔ محدودی از اصحابش ارتباط داشت. در ماجرای حَرّه که در سال ۶۲ ه.ق در مدینه رخ داد و طی آن سپاه یزید شورشِ مردمِ مدینه را سرکوب کردند، به او آسیبی نرسید؛ چون در این شورش مشارکتی نداشت. قیامِ مختار ثقفی و گرایشِ بیشترِ شیعیان عراق به کِیْسانیه باعثِ انشقاق در میان شیعیان شد، از دیگر چالشهای دورانِ امامتِ سجاد بود. بنابر روایات شیعه، زینالعابدین با سمِّ ولید بن عبدالملک از دنیا رفت و در قبرستان بقیع در کنار عمویش حسن مجتبی دفن شد. محمد باقر، امام پنجم شیعیانِ امامی و زید بن علی، امام پنجم شیعیانِ زیدی، از فرزندان زینالعابدین بهشمار میآیند.
تعلیماتِ زینالعابدین بیشتر شکل دعا و نیایش داشت. اثرِ معروف او صحیفۀ سجادیه است که به شکل نیایش نگاشته شده است. رساله حقوق از دیگر آثار اوست. وی موقعیت بالایی در میان بزرگان و علمای حجاز داشت. شعر معروفِ فرزدق در ستایش او از نمونههای بارز این موقعیت است.