دنیای واقعی خودش یک توهم طولانی تر است. نه، اصلا یک تهوع طولانی

آدم وقتی خاطره نداره، بیشتر شبیه خودشه.

تهران همه را می بلعد...

رمانی مملو از قصه­ ها و لحظاتی تکان دهنده...

همیشه خواب همان خانه را می دید، همان خانه ی کنار راه آهن را که در آن به دنیا آمده بود

مامان جان حضرت آقا برایمان چند ظرف خورش سنتی ایرانی فرستاده بلکه پسرش به یاد سنتها و تاریخ دیرین و باشکوه مملکتش از مهارجت منصرف شود