تی. اس. الیوت مهمترین شاعر قرن بیستم شمرده می شود و منظومه ی زمین سوخته شاهکاری بی بدیل در شعر معاصر به حساب می آید. الیوت در سال 1948 برنده ی جایزه ی نوبل در ادبیات شد.
"مارگریت دوراس "نوشته های این مجموعه را به سفارش سردبیر روزنامه "لیبراسیون "به نگارش درآورده است. این نوشته ها درباره مسائل روز و به نوعی حوادث مربوط به تابستان 1980است.
شعر، هنری کلامیست و به همیـن دلیل خمیـرهی وجودی آن زبان است. نظامی نشانهشنـاسـانه که حداقل در نگـاه اول در اختیــار همـهی انســانها هست و همــه در تماســی دائمـی با آن هستند.
در نیمه ی دهه ی شصت شمسی در ژرفنای یکی از دره های زاگرس مرکزی ، جایی میان کهگیلویه و بویراحمد و چهار محال و بختیاری، گروه کوچکی از مردمی منزوی و دورافتاده پیدا شدند که همچنان به سبک دوره ی پارینه سنگی زندگی می کردند.
صدای زنانهای از دوردست به گوش رسید. «راسکو، راسکو» اَبی با خود فکر کرد که حتما یک نفر داشت سگش را صدا میزد که شب به خانه برود. «راسکوووو!» کلمه کشدار و با لحنی آوازگونه بیان شد، ولی ردی از کلافگی در خود داشت.